Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Duo Reges: constructio interrete. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
- Cyrenaici quidem non recusant;
- Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
- Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
- Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
- Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
- Quibusnam praeteritis?
- Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
- Falli igitur possumus.
- Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
- Quonam, inquit, modo?
- Equidem e Cn.
- Bork
- At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Bork
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Sed fac ista esse non inportuna; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Dat enim intervalla et relaxat. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Sint modo partes vitae beatae. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
- Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
- Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
- Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
- Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
- Dici enim nihil potest verius.
Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?